تغزل عربی متن پنهان تغزل فارسی

هیچ متنی خودبسنده نیست. هر متن در آن واحد هم بینامتنی از متون پیشین و هم بینامتنی برای متون پسین خواهد بود. بینامتنیّت ازجمله رویکردهای نوینی است که در کشف ارتباط میان متون نقش مهمی ایفا می­کند. تغزل، به­عنوان مقدمة ورود به قصیده، جولانگاه هنرنمایی و بیان غنایی است. تغزل فارسی متنی خودبسنده نیست، بلکه به همان میزان که برای غزل بینامتن محسوب می­شود، خود بینامتنی از متون پیشین است. مقدمات قصاید عربی یکی از بینامتن­های برجستة تغزل فارسی است. تغزل فارسی نه تنها در فرم، که در محتوا نیز از بینامتن­های شعر عرب تأثیر پذیرفته است. در این پژوهش با رویکردی ترامتنی به تغزل­های فارسی، به بازکاوی متن پنهان آن پرداخته­ایم. تغزل­های فارسی در دو شکل صریح و ضمنی با پیش­متن خود رابطه دارد. بیش­متن تغزل با پیش­متن خود همچنین رابطة همان­گونگی و تراگونگی نیز برقرارمی­کند.